Informator dla pacjentów
CHOROBA PLUMMERA
Choroba hormonalna polegająca na przeroście gruczołu tarczycy w wole z guzkami toksycznymi produkującymi hormony niezależne od TSH. Choroba dotyka najczęściej kobiety w wieku 40-50 lat, a objawy są typowe dla nadczynności tarczycy. Może powodować uczucie ucisku w gardle.
Objawy: duszności, wzmożona pobudliwość nerwowa, nietolerancja ciepła, zaburzenia snu.
Rozpoznanie: wole wykrywane jest w badaniu USG tarczycy. We krwi widoczny jest spadek poziomu hormonu TSH, natomiast T3 i T4 mogą być w normie lub ich poziom może być zwiększony. Aktywność guzków oznaczana jest w scyntygrafii tarczycy, która uwidacznia guzki gorące (wydzielające hormony).
Jod 131 (pierwiastek promieniotwórczy) podawany podczas badania scyntygraficznego jest wchłaniany w różnej ilości. Na podstawie wyniku tego badania określa się charakter guzków:
- guzki "gorące" – wychwytują większość jodu, co jest świadectwem nadprodukcji hormonów, hamowania wydzielania TSH w przysadce mózgowej. Guzki te blokują wydzielanie hormonów przez pozostałą część miąższu tarczycy
- guzki "ciepłe" – wychwytują jod w normalnej ilości
- guzki "zimne" – nie wychwytują jodu (świadczy to o torbieli, martwicy, krwiaku lub raku tarczycy)
Leczenie: Chorobę Plummera leczy się preparatami przeciwtarczycowymi. Wyleczenie uzyskać można stosując jod promieniotwórczy lub poprzez operacyjne usunięcie przerośniętej tarczycy wraz z guzkami.